Ben nur.
Koşmazsam yürürüm,
Yürümezsem okurum,
Okumazsam ölürüm...
Bu bir kaç cümle kısaca anlatıyor beni. Eğer
bir hedefim varsa durmaksızın koşarım ona. Yalnızca ufukta görünense gelecek, emin adımlarla yürürüm ona. Lakin yoksa uğrunda
koşulacak bir hedef yahut yürünecek ufuk, daha çok okurum o zaman, zamanı
dondurarak. Sanmayın ki okumak yalnızca dururken olur. Ben koşarken, yürürken
de okurum. Okumazsam ölürüm.
Bu blogsa çokbilmiş blog. Çok okumak
isteyen bir kız görmüş, ondan gördüklerini anlatmaya koyulmuş blog. Bazen ben
alacağım kalemi elime bazen o. Kavgasız gürültüsüz, kütüphane sessizliğinde ve
huzurunda bir süreç olacak bizim ki. Kimi zaman okunanlardan, kimi zaman okunacaklardan bahsedeceğiz, hedeflerimiz, okurken dinlediklerimiz,
gezdiklerimiz, ve tabi okumanın olmazsa olmazı yazdıklarımız, "yazacak"larımız(yani kalemlerimiz defterlerimiz) hepsi olacak burada. Burası
bizim kimseye açmadığımız şahsi hayatımız. Kitap sen ne mahrem, ne güzel şeysin
öyle?
Şöyle kütüphane koksa biraz keşke. Hepimize bir
nefeslik mutluluk getirmez miydi şimdi?
Yine bekleriz, biz hep
buralardayız.
Blogunu an itibariyle keşfetmiş bulunmaktayım, pek sevdim.
YanıtlaSilVe geri bildirimleri önemsediğimden bunu belirtmek istedim.
Hep yaz, biz de okuyalıım.
İçtenlikle.
Nazik yorumunuz için teşekkür ederim. Her ne kadar son zamanlarda burada olamasam da daha sık buluşabilmek ümidiyle...
Sil